چگونه میتوان تولید و استفاده از سیمان را تا سال 2050 در صنعت ساخت و ساز به صفر رساند ؟

محیط انسان‌ساخت، یا به عبارتی زنجیره‌ی ارزش صنعت سیمان و ساختما‌ن‌سازی، حدود 25 درصد انتشار گاز CO2 در سطح جهانی را به خود اختصاص می‌دهد. دستیابی به تولید صفر سیمان  تا 2050 صنعت ساختمان‌سازی را ملزم می‌کند که طی 30 سال آینده سه برابر سریع‌تر از 30 سال گذشته کربن‌زدایی شود. شرکت‌هایی از سراسر اکوسیستم متعهد به فرآیند کربن‌زدایی شده‌اند، ولی هیچ بازیکنی قادر نیست به‌تنهایی به این هدف دست یابد. در اجلاس تغییرات اقلیمی کاپ26 در گلاسگوی اسکاتلند، مک‌کینزی میزبان یک نشست تعاملی بود که صاحبان املاک، پیمانکاران، تامین‌کنندگان مصالح، سرمایه‌گذاران، تولید‌کنندگان ماشین‌آلات و ساختارشکنان‌ جهان را با هدف مشخص‌کردن مسیر پیش رو، گرد هم آورد. تمرکز نشست بر سوالات زیر بود:

• صنعت ساختمان در حال حاضر چه اقداماتی می‌تواند انجام دهد؟
• ذینفعان در سراسر زنجیره‌ی ارزش چگونه می‌توانند برای رسیدن به موفقیت با یکدیگر همکاری کنند؟

چهار راه حل و مشکل اصلی از این نشست به دست آمد:

1. چالش، بسیار بزرگ اما متمرکز است. فرآوری مصالح و عملیات‌های ساختمانی روی هم رفته عامل حدود 97 درصد از انتشار‌های ساختمانی و زیرساختی هستند. ساختمان‌های جدید با به‌کارگیری مصالح جایگزین، سیمان و فولاد کربن‌زدایی شده و نیز کاهش کربن نهفته برای رسیدن به اهداف صفر خالص مورد نیاز هستند. موجودی حاضر مستلزم منابع انرژی تجدیدپذیر، عملیات ساخت موثر و نیز ارزیابی عملکرد با پشتوانه‌ی راهکارهای مناسب‌تری برای بهسازی سرتاسری خواهد بود.

2. کسب‌و‌کار‌هایی که قابلیت رقابتی بیشتری دارند و با هم همکاری دارند، بهتر چالش ها  را برطرف می‌کنند و با ارزشتر هستند . کاپ26 این مسئله را روشن کرد که دستیابی به انتشار صفر خالص نه تنها به یک اصل ساختاری برای تجارت تبدیل شده، بلکه حالا یک نقطه تمایز رقابتی نیز هست (رجوع شود به خلاصه‌ی مک‌کینزی از پنج اولویت کلیدی حاصل از اجلاس گلاسگو). مشکل پیشتازی بین سیاست، بودجه و پروژه ها، در مسیر پیشرفت صنعت ساختمان‌سازی مانع ایجاد کرده است. مدیران ارشد اجرایی می‌توانند با پیوستن به ائتلاف‌ها (یا تشکیل‌دادن آن‌ها) و حرکت سریع در مسیر سرمایه‌گذاری و نوآوری، این بن‌بست را در هم بشکنند.

3. چطور به هدف برسیم؟

•  از مقدار به ارزش تغییر مسیر دهید. کربن‌زدایی مجوزی برای رشد است، ولی رشد باید مسئولانه باشد. صنعت در طول تاریخ برای تولید ارزش به جی پی دی  و رشد جمعیت وابسته بوده ‌است که این در دنیای بهسازی و بازسازی شده دیگر کفایت نمی‌کند. بازیکن ها باید از طریق کربن‌زدایی و با پاسخگویی به تقاضای جدید سبز از یکدیگر متمایز شوند. برای مثال توسعه‌دهندگانی که ساختمان‌های سبز می‌سازند به بودجه با بهره‌ی پایین و مناطق منحصراً سبز دسترسی خواهند داشت. برعکس، وجود آن‌هایی که کربن‌زدایی نمی‌کنند با تهدید مواجه خواهد شد.
• از طریق اشتراک‌گذاری، پیشرفت کنید. پراکندگی اطلاعات و منابع ، معادله‌ی ریسک برای سرمایه‌گذاری‌های سبز جدید را بر هم می‌زند. صنعت می‌تواند با توسعه‌ی استاندارد‌ها و منابع تحقیق و توسعه‌ی  مشترک و نیز انجمنی برای راهبری و همسوسازی اهرم‌های کربن‌زدایی و فناوری‌های جدید، سطح نوآوری را بالا ببرد.
• سرمایه‌گذاری سبز و فناوری‌های جدید را جدی بگیرید. سپردن 130 تریلیون دلار سرمایه‌ی خصوصی به اتحاد مالی گلاسگو برای صفر خالص (GFANZ) نشان داد که از لحاظ تامین مالی سبز  هیچگونه کمبودی وجود ندارد. با این حال، سرمایه‌گذاران با کمبود پروژه‌های سبز در مقیاس کلان رو به رو هستند. شرکت‌های سهامی می‌توانند با بستن شرط‌های بزرگ‌تر روی مسئله‌ی پایداری به هدایت سرمایه بپردازند، دارایی‌های موجود را به تناسب مقیاس کربن‌زدایی کنند و با طیف وسیعی از شرکت‌های نوآفرین  سبز در خدمت به فضای انسان‌ساخت همکاری نمایند.
• با مشتری شروع کنید. گره‌گشایی از تقاضا مستلزم راه‌حل‌های با‌کیفیت و مناسب همراه با بازپرداخت مشخص است. برای مثال در بازار بهسازی و مقاوم‌سازی، مواردی چون پیچیدگی، پیشنهادات غیرجذاب و منافع مالی غیر‌واضح مصرف‌کنندگان را دلزده و منصرف می‌کند. شرکت‌ها می‌توانند با سرمایه‌گذاری روی محصولات جدید و راهکار‌های یکپارچه به موفقیت برسند و یک رویکرد تفکر طراحی  را برای حل مشکلات مشتریان در پیش گیرند.
• نوآوری را به صورت یک فرهنگ درآورید. صنعت ساختمان‌سازی به سرعت پایین در زمینه تغییرات معروف است. شرکت‌کنندگان کاپ26 نیاز به فرهنگ‌سازی نوآوری را عنوان کردند. قدم‌های کاربردی شامل تعیین هدف برای رشد خالص جدید، ترویج «آزمایش و یادگیری» با حداقل محصولات قابل‌استفاده، گسترش سرمایه‌گذاری خطرپذیر  به سبک تامین مالی اندازه‌گیری  شده، افزایش بودجه های تحقیق و توسعه، استفاده از مجوز برای پیشبرد حق بیمه پایداری و پرورش همکاری از راه حلهای این مسئله هستند.
• مهارت‌ها را توسعه دهید تا بتوانید خدمت متناسب ارائه کنید. کاپ26 نشان داد که صنعت به یک نقطه ی عطف رسیده‌است. سیاست و سرمایه در حال حرکت هستند و در نهایت، مهارت در ارائه خدمات است که آنها را برای رسیدن به هدف متوقف میکند .  برای مثال نیروی کار بهسازی مربوط به فردا، امروز در جای خود حضور ندارد. رهبران صنعت در تمامی بخش‌های عام و خاص باید توسعه‌دادن مهارت‌ها و ظرفیت پاسخگویی به تقاضای پیش بینی شده را آغاز نمایند.

4.  بخش عمومی و دولتی می‌تواند با همسوسازی مشوق‌های «دی‌کربنومیک »، نقش حمایتگری داشته باشد. ترکیبی از قیمت‌گذاری، استاندارد‌های عملکردی بالاتر برای ساختمان‌ها و تغییرات در دستورالعمل ساخت، می‌تواند در جهت سوق‌دادن مصرف‌کنندگان و صنعت به سوی گذاری عادلانه‌تر و منظم به صفر خالص، کمک‌کننده باشد. راهنمایی‌های مشخصی نیز در خصوص افق‌های سرمایه‌گذاری و به‌ ویژه برای راه‌حل‌های انتقالی (برای نمونه، زیست‌توده ) مورد نیاز است.