ساختن شهری غول پیکر به مساحت 150 هکتار در وسط بیابان توسط یک میلیاردر

Telosa ، فناوری شهری پایدار که توسط میلیاردر ، مارک لور، طراحی شده هدفش این نیست که یک ایده دوراز ذهن باشد. بلکه وب‌سایت این طرح نشان می دهد که  این طرح به طور واضح بر اساس واقعیت و آنچه ممکن است، استوار است.
در توضیحات آمده است: «ما بر روی بهترین و پایدارترین راه حل ها تمرکز کرده ایم. اما کاملاً مشخص است که هیچ راه حلی کامل وقطعی نیست.
بنابراین، شهری را که هدف آن پایدار، شفاف و مقرون به صرفه بودن برای سکونت 5 میلیون نفرمی باشد اگر یک رویا نباشد، چه می نامید؟ لور امیدوار است مردم آن را «خانه» بنامند.
به Telosa خوش آمدید
این قطعه زمینی به مساحت 150000 هکتار - به اندازه شیکاگو - در ابتدا قرار بود در صحرای آمریکا یا جایی در منطقه آپالاچی قرار بگیرد. اما اخیرا در تالار شهر مدیران پروژه مکان آینده آن را به نوادا، یوتا یا آریزونا محدود کردند.
تا سال 2030، این تیم امیدوار است که گروهی متنوع از 50000 نفر در Telosa زندگی کنند. در نظر دارد این تعداد تا سال 2050 به 1 میلیون و تا سال 2070 به 5 میلیون برسد.
آلانا گلدویت، معمار اصلی Telosa، طرح شهر را در یک ویدیوی بصورت نرم و روان در وب سایت پروژه توضیح داد. در تالار شهر، او گفت که Telosa از 36 منطقه با کاربری مختلط ساخته خواهد شد، بنابراین ساکنان می توانند ازدسترسی به تمام نیازهای زندگی خود در یک زمان 15 دقیقه ای لذت ببرند، همانطور که "شهر 15 دقیقه ای" کارلوس مورنو محبوبیت یافت.
یک فضای سبز عمومی در سرتاسر ستون فقرات شهر کشیده خواهد شد و به 5 میلیون نفر دسترسی آسان به طبیعت را می دهد. این طرح‌ها بصورت آسمان‌خراش‌های ارگانیک، مونوریل‌های گسترده ، پارک‌های اجتماعی، و حیاط‌های شلوغ قابل دسترسی هستند.

این طرح چگونه کار می کند؟
قرار دادن یک شهر در بیابان عالی است  ولی تا زمانی که یک لیوان آب بخواهید. به همین دلیل است که Telosa قصد دارد آب را در محل با راندمان بالا ذخیره، تمیز و استفاده مجدد کند.
این شهر برای افزایش پایداری و کاهش آلودگی ناشی از گرم شدن سیاره از انرژی های تجدید پذیر استفاده خواهد کرد. وسایل نقلیه خودران خیابان ها را ایمن نگه می دارند و می توانند فضا را برای عابران پیاده و فضاهای اجتماعی حفظ کنند.
آموزش در دسترس، آموزش شغلی و مراقبت های بهداشتی نیز بخش های اصلی برنامه های این تیم هستند.
تیم Telosa، هنگام برنامه ریزی  راه‌های تامین مالی وخدمات اجتماعی را بررسی کرد و در مورد یک مدل اقتصادی جدید تصمیم گرفت که آن را "Equitism" نامید.
در این سیستم، تمام زمین های شهر متعلق به بنیادی است که توسط ساکنان اداره می شود. با افزایش ارزش زمین، بنیاد می تواند زمین ها را اجاره بدهد یا بفروشد و از این پول برای تأمین هزینه های  مالی برای شهر استفاده کند. Telosa ادعا می کند که با این سیستم، "همانطور که شهر بهتر اداره می شود، ساکنان نیز احساس بهتری خواهند داشت ."
اما این امر نیاز به زمان و حمایت بشردوستانه دارد تا بتواند طبق برنامه عمل کند.
Telosa با چه چالش هایی روبرو خواهد شد؟
هیچ راه حلی جهت ساخت اینگونه شهرهای کامل نیست، که البته با انبوهی از چالش ها نیز همراه است.
همانطور که شارون بی مگدال، مدیر مرکز تحقیقات منابع آب دانشگاه آریزونا، به Smart Cities Dive گفته است، وجود آب و در دسترس بودن آن برای ثبات جوامع بیابانی حیاتی است. اگر آب های زیرزمینی دوباره پر نشود، تمام می شود - و نمک زدایی آب اقیانوس ها انرژی زیادی می طلبد.
از آنجایی که تغییرات اقلیمی باعث خشکسالی های شدیدتر می شود، با ادامه رشد شهرها در غرب ایالات متحده، سیستم های آبی به شدت تحت فشار قرار می گیرند.
با این حال، لور معتقد است که استفاده از فناوری و تکنیک‌های جدید هنگام ایجاد زیرساخت‌های موجود دشوارتر است. برعکس، مگدال و ناتالی بیکنل آرجریوس، سردبیر The Urbanist، فکر می‌کنند که تمام این سرمایه‌گذاری اگر برای بازسازی شهرهایی که در حال حاضر داریم استفاده شود، بهتر می باشد . 
برای لور، جلب حمایت عمومی و سیاسی یکی از بزرگترین چالش های پیش روی شهر رویایی اوست. اما اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، 50000 نفر اول تا پایان سال 2030 مهاجرت خواهند کرد.