زبان معماری داربست ها در مناظر شهری: بررسی تأثیر این سازه های موقت,پشتیبان موقت

زمانی که یک فرد به گشت و گذار بصری در شهر می پردازد، ممکن است سازه هایی را ببیند که توازن محصولات نهایی معماری را بهم می ریزند. این سازه ها، ساختمان‌هایی هستند که در شبکه‌هایی از عناصر فلزی یا چوبی محصور شده‌اند، و گاهی اوقات با تور‌های رنگی پیچیده شده‌اند و بیانگر این هستند که ساخت، تعمیر، نوسازی یا تخریب در حال انجام است. به این شبکه ها سیستم‌های داربست می‌گویند. سازه‌های موقتی که در شهر برای کمک به نصب یا نگهداری ساختمان‌ها ساخته می‌شوند. با این حال، داربست ها تکامل یافته اند تا به زبان معماری خودشان صحبت کنند. از آنجایی که شهرسازی یک فرآیند پیوسته است، داربست ها به عنوان چراغ راهنما عمل می کنند و تصاویر محوی از ارتفاع، شکل یا فرم ساختمان های جدید ارائه می دهند. آنها وارد پیاده روها می شوند و به عنوان سایه بان یا مانعی برای عبور و مرور انسان و وسایل نقلیه عمل می کنند. برخلاف ذات ماندگار معماری، داربست ها حس موقتی بودن می دهند و به ارتباط زمان، رشد محله ها و تکامل یک شهر کمک می کند.

داربست یکی از جنبه های ضروری ساخت و ساز در شهرهاست. با وجود قوانین و دستورالعمل های بسیاری که بر استفاده از آنها در زمینه های مختلف تأثیر می گذارد، ماهیت ساده، ارزان و موقتی داربست ها ، آنها را به بخشی جدایی ناپذیر از ساخت یک ساختمان تبدیل می کند. داربست ها از طریق استفاده مکرر خود در معماری، زبانی از پیش ساخته بودن، مادیت، حال و هوای سازه و تعامل با زیرساخت های عمومی را ایجاد کرده اند که آنها را در مناظر شهری متمایز می کند. داربست ها علاوه بر ظاهر بصری و اهداف اولیه ساخت و ساز ، می توانند کاربردهای شهری دیگری مانند سرپناه، راهنمای مسیر و الهام بخشیدن به سازه های فرعی هم داشته باشند. در مقاله «حذف داربست معماری»، کریستوفر آلکر نشان می‌دهد که چگونه در یک شهر متراکم مانند نیویورک، تعداد زیاد داربست‌ها می‌تواند به مردم کمک کند در شرایط نامساعد آب‌وهوایی بازهم بتوانند به مسیر خود ادامه دهند و به عنوان سرپناه‌های موقت خیابانی عمل کنند.

از نظر تاریخی، داربست ها به دوره پارینه سنگی در جنوب غربی فرانسه برمی گردد، در آن زمان از داربست به عنوان سازه پشتیبان برای نقاشی غارها استفاده می شد. همچنین در طول قرن سیزدهم به عنوان یک سازۀ دائمی در نمای مسجد جامع جنه در مالی(کشوری در غرب آفریقا) مورد بررسی قرار گرفت. با گذشت زمان، از مواد مختلفی برای داربست ها استفاده شده است که در زمینه های مختلف متفاوت هستند و منجر به توسعه زبان های زیبایی شناسی منحصر به فردی شده اند.

ترکیب چوب و شاخه های بامبو به دلیل محلی بودن و مقرون به صرفه بودن در غرب آفریقا محبوبیت بیشتری دارد. لوله های فلزی به دلیل پیش ساخته بودن و ثبات ساختاری در اروپا ترجیح داده می شوند. هرچند، به هم پیچیدن داربست های بامبو به عنوان یک هنر فرهنگی در چین رشد کرده است. این یک روش قدیمی برای بافت چوب بامبو است که برای رسیدن به ارتفاع مناسب برای ساختمان‌های بلند با روش‌های مدرن ساخت و ساز ادامه پیدا کرده است. عکاسی به نام اشتاین هائر، یک کاتالوگ تصویری از داربست ها را در هنگ کنگ با عنوان "پیله ها" گردآوری کرده است و داربست ها را در کنار تورهای داربستی، به عنوان "بسته های غول پیکر، رنگی و پیچیده در وسط یک محیط تک رنگ" توصیف کرده است .

از آنجایی که مردم در شهرها به طور مداوم با داربست ها تعامل دارند، داربست ها هم داستان های مختلفی را در مورد رشد شهرها بیان می کنند. در سال های اخیر، لندن شاهد داربست های بیشتری در اطراف بناهای تاریخی و بناهای فرهنگی خود بوده است. این موضوع حکایت از تلاش‌های گسترده نوسازی شهری برای نجات ساختمان‌های فرهنگی از تخریب و حفظ شخصیت شهر دارد.
هر چند، داربست می تواند نشان دهنده بی توجهی به ساختمانی که نیاز به تعمیر دارد نیز باشد. گاهی اوقات، داربست در ابتدا به عنوان پشتیبان موقت برای نگهداری سازه نصب می شود، اما این امکان وجود دارد که به یک راه حل دائمی و بخشی ثابت از معماری شهر تبدیل شود. در این موارد، داربست می‌تواند مشکل بزرگی برای پیاده‌روی باشد و زیبایی بصری بافت شهر را تحت الشعاع قرار دهد. به عنوان مثال، * سوله های پیاده رو یکی از عناصر معماری محبوب، در نیویورک هستند که با توجه به اندازه شان به سیستم های داربست نیاز دارند و به همین دلیل تا خیابان گسترش پیدا می کنند. از آنجا که طبق قوانین محلی شهر نیویورک، نمای ساختمان های بلند، هر ۵ سال یک بار نیاز به تعمیر و نگهداری دارد، سوله های پیاده رو به سازه های داربستی دائمی در سراسر شهر تبدیل شده اند. آن ها دید ساختمان ها را از سطح خیابان مخفی می کنند و یک زبان بصری جدید ایجاد می کنند.
(* سوله پیاده رو :  داربست موقتی است که بر روی پیاده رو نصب می شود. برای محافظت از عابران پیاده در برابر ریزش آوار در طول ساخت و ساز استفاده می شود.)

داربست ها بسیاری از ویژگی های معماری را به نمایش می گذارند و طراحان نحوه عملکرد آنها را به تنهایی و به عنوان عناصر ساختمانی بررسی کرده اند. آنها بیانگر پیش ساخته بودن، مقیاس‌پذیری و حال و هوای یک سازه هستند که می‌توانند با استفاده از مصالح مختلف به گونه‌های مختلف مانند غرفه‌ها، نمایشگاه‌ها، فضاهای داخلی و الحاقات ساختمانی برداشت شوند.
نمونه بارز این موضوع، پلکان تاریخی شهری شرکت معماری MVRDV در روتردام است. این سازه داربستی موقت شامل 180 پله، 29 متر ارتفاع و 57 متر طول بود که یاد هفتاد و پنجمین سالگرد بازسازی شهر پس از یک فاجعه را گرامی میداشت .این پروژه نیز مانند بسیاری از پروژه های دیگر، ماهیت منحصر به فرد داربست و نقشی که در یک "فرآیند پیوسته" که همان شهرسازی است، ایفا می کند را به رسمیت می شناسد. زیبایی شناسی، عناصر، مصالح، الگوها، ناراحتی ها و کمک به شهر، همگی بخشی از شخصیت و ارزش منحصر به فرد داربست است.

نویسنده: پل یاکوبو