8 نوع مختلف روسازی آسفالت و کاربرد آنها

 برای کفسازی پارکینگ، بازسازی مسیر یا پر کردن چاله ها در خیابان، از آسفالت استفاده می شود. انواع مختلفی از آسفالت می توانند در پروژه های روسازی راه مورد استفاده قرار گیرند که در اینجا به هشت نوع از آن‌ها اشاره شده است:

1. مخلوط آسفالتی داغ

مخلوط آسفالتی داغ یکی از محبوب ترین انواع روسازی آسفالت است و بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده با عنوان قیر، بلک تاپ یا مخلوط داغ نیزشناخته می شود. روسازی های مخلوط آسفالتی داغ را می توان در سه دسته مخلوط‌ ماتریس سنگ، مخلوط آسفالتی داغ با دانه بندی باز و مخلوط با دانه بندی متراکم، طبقه‌بندی کرد.

مخلوط‌ها با دانه بندی متراکم، متداول‌ترین نوع مخلوط آسفالتی داغ هستند، زیرا غیرقابل نفوذ هستند و آب از سطح آن‌ها خارج می‌شود. این مخلوط ها را می‌توان در دو نوع درشت دانه و ریز دانه، در هر شرایط ترافیکی، هم برای روکش آسفالت و هم برای تعمیر به کار برد.

آسفالت ماتریس سنگ مقاومت روسازی را در برابر شیار شدن به حداکثر می‌رساند و بسیار با دوام است. محتوای آسفالت بالاتری دارد و نسبت به مخلوط با دانه بندی متراکم گران‌تر است. این ماده را می‌توان هم در راه ورودی خانه و هم در جاده‌ها استفاده کرد، اما از آنجایی که قیمت بالاتری دارد، بهتر است از آن در بزرگراه‌های بین ایالتی با حجم بالا استفاده شود، جایی که استقامت و دوام در اولویت هستند.

مخلوط‌ها با دانه بندی باز، نوعی از مخلوط آسفالتی داغ هستند که فقط با سنگ خرد شده و مقدار بسیار کمی ماسه طراحی می‌شوند. به طور کلی، مخلوط آسفالتی داغ ویژگی‌های ساختاری و طراحی دارد که پس از نصب ظاهری زیبا به آن می‌بخشد، به همین دلیل، بهترین نوع آسفالت برای راه‌های ورودی خانه در نظر گرفته می‌شود. ظاهر آن زیبایی خانه را تکمیل می‌کند و جذابیت بیشتری به آن می‌بخشد. از این نوع آسفالت اغلب برای وصله استفاده می‌شود.

مخلوط آسفالتی داغ بادوام، مستحکم و مقرون به صرفه است و به نگهداری کمی احتیاج دارد، تحت تأثیر نمک جاده قرار نمی‌گیرد و می‌تواند به طور موثر در برابر یخ زدگی و ذوب شدن مقاومت کند. البته این نوع آسفالت باید بلافاصله پس از خرید استفاده شود زیرا هر چه خنک‌تر شود، کار با آن دشوارتر می شود و هنگامی که کاملا خنک شود، مانند سنگ سخت می‌شود.

2. مخلوط آسفالتی گرم

این نوع آسفالت مشابه مخلوط آسفالتی داغ است. تنها تفاوت آن این است که دمای آن تقریباً 50 تا 100 درجه فارنهایت کمتر است. کاهش دمای آسفالت دارای مزایای صرفه جویی در هزینه و صرفه جویی در مصرف انرژی است، به طوری که می توان تولید گازهای گلخانه ای و مصرف سوخت را کاهش داد. به علاوه، استفاده از آسفالت در دمای پایین‌تر، امکان تراکم بهتر و طولانی‌تر شدن فصل روسازی را فراهم می‌کند.

3. روسازی آسفالت متخلخل

این مصالح روسازی از دهه 1970 موجود بوده است. همانطور که از نامش پیداست، این ماده متخلخل است و بنابراین اجازه می‌دهد آب از آن خارج شود. آب به یک بستر و در نهایت، به خاک زیر روسازی تخلیه می‌شود؛ به همین دلیل، از این ماده معمولاً برای آسفالت کردن پارکینگ ها استفاده می‌شود.

آسفالت متخلخل یک انتخاب مقرون به صرفه با طول عمر بالا است. در صورت نیاز به بهبود کیفیت آب زیرزمینی یا ارتقاء مدیریت آب رگباری از این نوع روسازی آسفالت استفاده می شود و انتظار می رود که 20 سال یا بیشتر دوام بیاورد.

4. روسازی آسفالت دائمی

این نوع روسازی برای افزایش طول عمر جاده در چند لایه انجام می‌شود. برای نصب روسازی دائمی ابتدا لایه قوی و انعطاف پذیر اولیه، ایجاد می‌شود؛ این لایه از ایجاد ترک در زیرجاده جلوگیری می کند. سپس لایه میانی قوی و دائمی اضافه می شود. در نهایت آخرین لایه که به عنوان سطح نهایی شناخته می شود، روی دو لایه زیرین قرار می گیرد. با گذشت زمان، تنها لایه نهایی نیاز به برداشته شدن و جایگزین شدن دارد در حالی که لایه های پایین و میانی می توانند در جای خود باقی بمانند. این باعث کاهش هزینه های تعویض می شود.

مانند آسفالت متخلخل، روسازی دائمی هم ماندگار و هم بادوام است. این نوع روسازی می تواند انتخاب خوبی باشد، زیرا فرآیند نصب آن باعث اختلال در ترافیک نمی شود و تعویض آن زمان زیادی نمی‌گیرد.

5. روکش آسفالتی نازک

روکش‌های نازک محصولاتی هستند که از مواد بازیافتی و مخلوط آسفالتی گرم استفاده می‌کنند. این نوع روسازی آسفالت در کاهش خرابی روسازی و بهبود کیفیت سواری، عملکردی عالی دارد. علاوه بر این، روکش های نازک سطح نویز و هزینه‌های چرخه عمر را نیز کاهش می دهند.

6. روکش آسفالتی آرام

با استفاده از آسفالت مخلوط سنگ، آسفالت آرام می تواند صدای جاده را تا حدود 50 درصد کاهش دهد. به همین دلیل، اغلب به عنوان جایگزینی برای دیوارهای مانع نویز پرهزینه و غیرقابل پیاده سازی در نزدیکی جاده ها و بزرگراه های شلوغ استفاده می شود. این روسازی معمولاً در جاده‌هایی نصب می‌شود که از میان جوامع عبور می‌کنند.

7. مخلوط آسفالتی سرد MC

این نوع آسفالت در دماهای سرد مورد استفاده قرار می‌گیرد، بنابراین عمل آوری آن به کندی انجام می‌شود. در نتیجه، بهتر است از آن در مناطقی با ترافیک کم استفاده شود. از مخلوط سرد MC فقط برای ترمیم موقت روسازی استفاده می شود و کاربرد دائمی ندارد.

8. روکش آسفالت UPM

UPM نیز نوعی از مخلوط آسفالتی سرد است، اما با مخلوط سرد MC متفاوت است زیرا می تواند برای تعمیر دائمی استفاده شود. این ماده تطبیق پذیری قابل توجهی دارد و در بسیاری از شرایط آب و هوایی، برای تعمیر چاله‌های خشک و مرطوب قابل استفاده است. پس از تراکم آسفالت UPM، می توان بلافاصله روی آن رانندگی کرد.

همانطور که می‌بینید، انواع مختلفی از آسفالت وجود دارد که هر کدام برای استفاده در موقعیت‌های مختلف مناسب هستند. درک تفاوت‌های بین انواع مختلف آسفالت می‌تواند به شما کمک کند که آسفالت مناسب را برای موقعیت منحصربه‌فرد خود انتخاب کنید.