۷ جزیره مصنوعی باورنکردنی که مهر تاییدی بر مهندسی مدرن هستند

04 اسفند 1402 | مهندس مارال شایق

این جزایر مصنوعی، چه برای مقابله با معضل کمبود زمین طراحی شده باشند و چه برای ارائه یک زندگی منحصر به فرد در کنار آب، واژه منظره را از نو تعریف می کنند.

• جزایر مصنوعی رایج تر از آن چیزی هستند که بسیاری فکر می کنند.
• آنها برای مقابله با معضل کمبود زمین و یا به دلایل تجاری ایجاد شده اند.
• در ادامه تعدادی از شگفت انگیزترین جزایر مصنوعی معرفی شده اند.

جزایر مصنوعی در واقع یک اختراع قدیمی هستند. به عنوان مثال، *کِرَنِگ های اسکاتلندی و ایرلندی را در اوایل *عصر آهن، یا "چینامپاها"ی ساخته شده توسط اقوام باستانی *آزتک ها در آب های کم عمق دریاچه تکسکوکو (مکزیکوسیتی فعلی) را در نظر بگیرید.

(*کِرَنِگ: نوعی جزیره مصنوعی بوده که در دریاچه‌ها، رودها، و پای‌رودهای اسکاتلند، ولز، و ایرلند ساخته می‌شده و از آن‌ها برای پنج هزار سال (از دوران نوسنگی تا قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم میلادی) به عنوان مسکن استفاده می‌شده است.)

(*عصر آهن : عصر آهن آخرین دوره از سه عصر تاریخی فلز پس از عصر برنز است. و به 2000 تا 1200 سال پیش از میلاد گفته می شود.)

(*چینامپا : تکنیکی است که در کشاورزی که میان‌آمریکایی ها استفاده می‌شده و به مناطق کوچک مستطیلی شکل از زمین‌های زراعی حاصلخیز برای رشد محصولات در بستر دریاچه‌های کم عمق در دره مکزیک متکی است. چینامپاها در تالاب های یک دریاچه یا باتلاق آب شیرین ،برای اهداف کشاورزی ساخته شده اند و نسبت آنها حفظ رطوبت بهینه را تضمین می کند).

(*آزتک‌ها : یک تمدن سرخ‌پوستی در مکزیک بودند.)

امروزه، جزایر مصنوعی بسیار رایج‌تر شده‌اند و دارای تکنیک‌های مهندسی پیشرفته‌ای هستند که به آنها اجازه می‌دهد اهداف متعددی را دنبال کنند. بسیاری از این جزایر مصنوعی برای استفاده تجاری یا استفاده به عنوان خانه های لوکس ساخته شده اند.

در ادامه هفت جزیره مصنوعی که مهر تاییدی بر مهندسی مدرن هستند، بدون هیچ ترتیب خاصی معرفی شده اند: 

1- جزیره نخل جمیرا، در دبی، امارات

نخل جمیرا، یک مجمع الجزایر مصنوعی در دبی است. ساخت و ساز آن در سال 2001 آغاز شد و تا سال 2006 ، تا حد زیادی تکمیل شد.

جزیره نخل جمیرا بیشتر به این دلیل شناخته شده است که به شکل یک درخت نخل است، طرحی که هدف آن به حداکثر رساندن مساحت ساحل است. اکثر اقامتگاه ها، هتل ها و استراحتگاه هایی که در نخل جمیرا ساخته شده اند ، دارای چشم اندازی از خلیج فارس و خط افق دبی هستند.

تنه نخل به عنوان نقطه دسترسی اصلی عمل می کند و توسط یک پل به سرزمین اصلی متصل می شود. شاخه ها مناطق مسکونی با ترکیبی از ویلاها، آپارتمان ها و خانه های شهری هستند. بخش هلالی یک سازه موج شکن بزرگ و منحنی است که لبه های بیرونی مجمع الجزایر را احاطه کرده است تا از آن در برابر برخورد امواج دریا، جریان های قوی آب و فرسایش محافظت کند.

جزیره نخل جمیرا از طریق احیای زمین ، توسط شرکت انبوه ساز دولتی نخیل(Nakheel Properties) و شرکت لایروبی تخصصی هلندی رویال ون اورد (Royal Van Oord) ساخته شد. تکنیک احیای زمین شامل لایروبی آب های موجود و پر کردن آن با مواد لایروبی شده یا آوردن موادی مانند ماسه، شن، خاک یا سیمان است.

نخل جمیرا یکی از سه جزیره نخل برنامه ریزی شده است، دو جزیره دیگر نخل جبل علی و نخل دیره هستند که توسعه آنها به دلیل بحران مالی 2007-2008 و همه گیری کرونا متوقف شده است.

2- جزایر جهانی ، در دبی، امارات

جزایر جهانی یکی دیگر از پروژه های جاه طلبانه شرکت انبوه ساز دولتی نخیل است. این مجموعه شامل مجموعه ای از جزایر ساخته دست بشر ، واقع در سواحل دبی است که وقتی از بالا به آن ها نگاه می کنیم، شبیه به نقشه جهان هستند..

برای این کار شرکت های لایروبی هلندی رویال ون اورد و بوسکالیس حدود 300 جزیره را به شکل تقریبی کشورهای جهان ساختند. این ساخت و ساز در سال 2003 با استفاده از شن و ماسه لایروبی شده در آب های ساحلی دبی آغاز شد.

تا سال 2008، حدود 60 درصد از جزایر به پیمانکاران خصوصی فروخته شد. هدف، ایجاد املاک لوکس در هر یک از آنها، از جمله اقامتگاه های مجلل، هتل ها، استراحتگاه ها، ویلاها، رستوران ها، مراکز خرید و سایر مناطق تجاری بود.

با این حال، به دلیل بحران مالی 2007-2008، و بعداً، همه‌گیری  کرونا ، پیشرفت پروژه کند شد و بسیاری از جزایر حتی امروز هم کامل نشده اند. گروه کلاین دینست ، توسعه‌دهنده کنونی جزایر جهانی، در نظر دارد این پروژه را در سال 2026 تکمیل کند.

3- جزیره گُل اقیانوس، دانژو، چین

جزیره گُل اقیانوس (به زبان چینی "هایهوا") ، به "دبی در چین" معروف شده است. این منطقه در سواحل شمالی دانژو، در استان هاینان، چین، که منطقه ای با آب و هوای گرمسیری است ، واقع شده است.

این جزیره مصنوعی به شکل گُل است و یک و نیم برابر بزرگتر از جزیره نخل جمیرا در دبی است و به گفتۀ برخی منابع، بزرگترین جزیره گردشگری مصنوعی جهان است.

این جزیره، از سه جزیره مستقل تشکیل شده که توسط مسیرهایی به هم متصل شده اند. جزیره گلِ اقیانوس که در سال 2020 تکمیل شده است ، طی 12 سال و با استفاده از روش احیای زمین ساخته شد. این شهر با داشتن هتل‌ها و استراحتگاه‌ها و بسیاری از مراکز تفریحی، از جمله پارک‌های آبی، گالری‌های هنری، سالن های نمایش ، چشمه‌های آب گرم و غیره، از زمان افتتاحش، به یک مقصد گردشگری بزرگ تبدیل شده است.

جزیره گل اقیانوس بین ژانویه 2021 تا ژانویه 2022 پذیرای بیش از 5.5 میلیون گردشگر بوده است.

طبق طرح عمرانی که در دسامبر 2019 توسط دولت دانژو منتشر شد، جزیره گل اقیانوس می تواند حداکثر دویست هزار نفر را در خود جای دهد.

4- جزیره مروارید، در دوحه، قطر

مروارید یک جزیره مصنوعی، در نزدیکی منطقه خلیج غربی در دوحه قطر است. اگرچه این جزیره از بالا شبیه دو مروارید به نظر می رسد، اما نام آن به این واقعیت اشاره دارد که این جزیره در سایت غواصی مروارید ساخته شده است.

ساخت و ساز این جزیره در سال 2004 با هزینه اولیه 2.5 میلیارد دلار آغاز شد که بعدها به 15 میلیارد دلار افزایش پیدا کرد. کارهای زیرساختی آن نیز در سال 2014، یعنی پنج سال پس از اینکه اولین ساکنان جزیره به آنجا نقل مکان کردند، به پایان رسید.

این جزیره که از طریق احیای 4 میلیون متر مربع زمین ساخته شده است، به 12 منطقه تقسیم می شود که هدف آن اسکان بیش از چهل هزار نفر است. جدا از ویلاهای مسکونی، آپارتمان ها و خانه های شهری، این جزیره دارای رستوران ها و سایر امکانات تفریحی است.

5- جزایر امواج، محرق، بحرین

جزایر امواج یک مجمع الجزایر مصنوعی است که 2.798 میلیون متر مربع زمین آن از دریاهای کم عمق در شمال شرقی جزیره محرق، احیا شده است.

یک صخره موج شکن ِپهن ، در اطراف این جزایر برای محافظت از آنها در برابر طوفان و فرسایش اضافه شد. این صخره موج شکن متشکل از 11 موج شکن در فاصله 246 فوتی (75 متری) از یکدیگر است که ارتفاع امواج را تا شصت درصد کاهش می دهد. موج شکن ها از لوله های پر از ماسه و سنگ ساخته شده اند که توسط شرکت هلندیبوسکالیس وستمینستر (Boskalis Westminster) لایروبی شده اند.

توسعه زیرساخت شامل تمام تاسیسات پایه، جاده‌ها، فاضلاب خلاء، شبکه‌های فیبر نوری (در دست شرکت‌های آمریکایی سیسکو سیستمز و اوراکل) و 9 پل ارتباطی بین جزایر این مجمع‌الجزیره بود. این بخش از پروژه در سال 2005 به پایان رسید.

مجمع الجزیره امواج که از طریق گذرگاهی به سرزمین اصلی بحرین متصل است، اولین ساکنان خود را در سال 2006 پذیرفت.

6- فرودگاه بین المللی کانسای، اوزاکا، ژاپن

فرودگاه بین المللی کانسای بر روی دو جزیره مصنوعی، در وسط خلیج اوزاکا ساخته شده است و ساخت و ساز آن ، در سال 1987 با هدف کاهش فشار بر روی فرودگاه بین المللی اوزاکا آغاز شد. فرودگاه بین المللی اوزاکا به دلیل اینکه توسط ساختمان هایی در حومه ایتامیو تویوناکا احاطه شده بود، نمی توانست گسترش پیدا کند . (علاوه بر این، در آن منطقه مشکل آلودگی صوتی هواپیماها وجود داشت.)

این فرودگاه بر روی یک سازه طولانی و سبک ساخته شده است تا به مقاومت آن در برابر زلزله و طوفان هایی که اغلب در آن منطقه رخ می دهد ، کمک کند.

در سال 1989، یک دیوار دریایی برای محافظت از فرودگاه در برابر فرسایش، بادهای شدید، طوفان‌ها و امواج بلند تکمیل شد. این دیوار دریایی که از سنگ و 48 هزار بلوک بتنی چهار وجهی ساخته شده ، روی محفظه های فولادی به وزن صدها تن محکم شده است. این کار به فرودگاه کمک کرد تا از زلزله سال 1995 کوبه و چند مورد طوفان جان سالم به در ببرد.البته همه اینها قبل از این بود که طوفان جبی از این موانع عبور کند و ترمینال 1 را در سال 2018 در گیر سیل کند.

جزایری که فرودگاه کانسای بر روی آنها ساخته شده است از طریق دفن زباله و احیای زمین ایجاد شده اند. بر اساس گزارش آژانس فضایی اروپا، سه کوه برای ایجاد 21 میلیون متر مربع محل دفن زباله حفاری شد. مقدار خاکی که می بایست اضافه می شد، بر اساس سطح زمین مورد نیاز برای فرودگاه و برآورد 50 ساله فرونشست زمین پس از تکمیل کار ، تعیین شد.

برآورد فرونشست به میزان فرونشست یک سازه در یک دوره مشخص اشاره دارد. در این مورد، انتظار می رفت فرودگاه بین المللی کانسای 18 فوت و 8 اینچ (5.7 متر) فرونشست کند ، اما در مدت زمان بین افتتاح آن در سال 1994 و زمانی که در سال 2018گرفتار سیل شد ، در واقع 38 فوت (11.5 متر) فرونشست کرده بود. مهندسان اکنون فعالانه در تلاش برای کاهش میزان فرونشست فرودگاه هستند.

7- فرودگاه بین المللی هنگ کنگ، در جزیره چک لپ کوک، هنگ کنگ

فرودگاه بین المللی هنگ کنگ یکی از شلوغ ترین دروازه های باربری و یکی از شلوغ ترین فرودگاه های مسافربری در جهان است.

ساخت این فرودگاه در سال 1995 آغاز شد و در سال 1998 به پایان رسید. این فرودگاه بر روی یک جزیره مصنوعی ساخته شده است که این جزیره مصنوعی خود از دو جزیره طبیعی موجود، با نام های چک لپ کوک و لام چاو، ساخته شده است. این جزایر از طریق احیای اراضی با خاک مسطح و به هم متصل شدند. برای انجام این کار، مهندسان حدود 9 کیلومتر مربع از بستر دریا را با هزینه تقریبی 9 میلیارد دلار بازیابی کردند. (به طور کلی هزینه این فرودگاه 18 میلیارد دلار برآورد شده است.)

زمین های احیا شده حدود 75 درصد از مساحت فرودگاه را به خود اختصاص داده اند و بر اساس برخی مطالعات انجام شده، این فرودگاه دچار مشکل جدی نشست زمین شده است . نشست زمینی نوع خاصی از فرونشست است که به حرکت عمودی رو به پایین زمین به دلیل تغییر تنش های درون زمین اطلاق می شود.

در مورد فرودگاه بین‌المللی هنگ کنگ، نشست زمین با مواد زائد دفن شده (گرانیت تجزیه شده، آتشبار سنگ ، ماسه مرطوب و سنگ‌های ترکیده)، رسوبات آبرفتی (مواد تثبیت ‌نشده و رسوب کرده در جایی که جریان آب کند می‌شود) و ساخت و ساز مرتبط است.

افراد دارای مهارت در این زمینه

در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .